هدف از این تحقیق بررسی خودپنداره با فرمت docx در قالب 30 صفحه ورد بصورت کامل و جامع و با قابلیت ویرایش می باشد

فهرست مطالب
خودپنداره
2-13خود پنداره53
2-14نقش اسناد در خود پنداره تحصيلي56
2-15خودپنداره تحصيلي60

متمايز ساختن «خود» از «ديگري»، ادراك يا شناخت خود است. (محسني، 1375، ص17). ادراك از خود، يك مفهوم شناختي- اجتماعي است كه با زمينه‌هاي شناختي- اجتماعي ارتباط بيشتري دارد تا با زمينه‌ي شناخت دنياي فيزيكي. به موازات رشد اجتماعي و دريافت هنجارهاي رفتاري «خود» را از ديگران، از خلال پايه‌گذاري فرديت خود مجزا سازد. كودكان به تدريج و با افزايش سن، به ويژگي‌هاي خصوصي و شخصي، هويت خود را ادراك مي‌كنند. 

كيفيت شكل‌گيري ادراك از «خود» تا حدود زيادي به چگونگي روابط و تبادل اجتماعي كودك با ديگران بستگي دارد و در خلال تجارب كودك با مراقبان اوليه، طرز برخورد و رفتار والدين و باز خوردهاي محيطي، باعث شكل‌گيري باورها و نگرش‌هاي فرد مي‌شود، البته كليه عوامل خارجي تاثيرگذار، جزء از طريق خود فرد، نمي‌تواند بر آن دست يابد (محسني، 1375).

خودپنداره ، يك از صفات ويژه‌ي انسان‌هاست كه از اوايل كودكي آغاز مي‌شود و در طول زندگي هم چنان ادامه دارد. هر فرد، شناخت و ادراك خاصي از خود دارد كه ديگران از آن بي‌اطلاع‌اند. افكار و نگرش‌هاي مربوط به «خود» فرد، يك نظام مفهومي را مي‌سازد كه مي‌توان آن را خودپنداره ناميد (محسني، 1375، ص18).

اين نظام فكري و شخصيتي دربرگيرنده‌ي كليه‌ي ملاحظات فرد درباره خود و صفات جسمي و روحي، قابليت‌ها و توانايي‌ها، استعدادها، نوع باورها و ارزش‌هاي فلسفي اخلاقي، سياسي، مذهبي و ديگر ويژگي‌هاي اجتماعي- رواني است كه او را از «ديگر» افراد متمايز مي‌سازد.

به علاوه بر اين، عوامل ديگري مانند خاطرات گذشته، موفقيت‌ها و شكست‌هاي پيشين، باورها، علايق و نوع ارتباط فرد با ديگران، باعث ادراك فرد از خود و زمينه‌ي لازم جهت خود ارزشيابي به وجود مي‌آورد. كه اين ارزشيابي، مبناي حرمت خود، احساس گناه، شرمساري و هويت شخصي فرد را تعيين مي‌كند (محسني، 1375).

با تمام اين تعابير و تفاسير، فرد است كه ادراك نهايي نسبت به خود انجام مي‌دهد و جايگاه خود را در تبيين افراد ديگر پيدا مي‌كند. خود پنداره به عنوان قضاوت كلي فرد و ارزش‌گذاري در مورد خودش تعريف شده است.(هارتر ، 1975). در جايي ديگر، به فرايند آگاه شدن هر فرد از ويژگي‌هاي شخصيتي‌اش، نوع روابط با ديگران، نظرش نسبت به حوادث و وقايع، ظرفيت‌ها و توانايي‌هاي او اشاره شده است خود پنداره هر فردي به تدريج از طريق بازخورد از سوي افراد مهم، بويژه والدين، شكل مي‌گيرد (روزنبرگ ، 1965 ترجمه حسين پور،1389).