در دوره افسردگي منحني خلق نسبت به دوره ماني، به سمت پايين افت مي کند. اگر چه در بعضي موارد، يک ضايعه روان شناختي شديد ممکن است فرد را در خلال يک شب، دچار افسردگي سازد ولي ظهور افسردگي شديد همواره تدريجي است و طي دوره چند هفته يا چند ماه به وقوع مي پيوندد. دوره حمله افسردگي نوعاً طولاني تر از حمله ماني است و پس از پايان ماني، بتدريج و به آهستگي ظاهر مي شود. شخصي که وارد دوره افسردگي مي شود مانند حمله ماني احساس مي کند که تغييرات عميقي در اکثر جنبه هاي عملکردي وي رخ داده است و آن نه فقط در خلق، بلکه درانگيزه، تفکر و کنش هاي بدني و حرکتي وي آشکار است (آزاد، 1384). 

 

 

 

ويژگي هاي حمله افسردگي اساسي عبارت اند از:
1- خلق افسرده: تقريباً همه افراد افسرده، درجاتي از غمگيني شديد يا ناشادي را که دامنه آن از يک ماليخولياي (اندوهگيني) متوسط تا نااميدي شديد درنوسان است گزارش کرده اند. اين نوع غمزدگي، ممکن است توسط فرد به صورت نااميدي شديد، تنهايي يا دلگيري ساده توصيف شود. کساني که افسردگي ملايم يا متوسط دارند ممکن است همواره گريه کنند. ولي افرادي که به افسردگي شديد دچارند، اغلب اظهار مي دارند که دوست دارند گريه کنند ولي نمي توانند. افراد مبتلا به افسردگي عميق، غالباً اوضاع و احوال خود را برگشت ناپذير پنداشته و معتقدند که نه خود مي توانند کمکي به خويش بنمايند و نه ديگران قادرند کمکي به آنها بکنند. اين نوع طرز تفکر، به عنوان سندرم نااميدي – بي پناهي  نام گرفته است (آزاد، 1384).

 

 

 

2- نبود علاقه يا لذت نسبت به فعاليت هاي عادي زندگي: مهمترين ويژگي معمولي حمله افسردگي اساسي علاوه بر خلق افسرده، کاهش انگيزه است. وجود يکي از اين دو ويژگي يعني خلق افسرده يا فقدان انگيزه، براي تشخيص افسردگي اساسي لازم است. به نظر مي رسد که در شخص افسرده کليه فعاليت هاي که صورت مي گيرد از قبيل کار، مواظبت از فرزندان، صحبت کردن با دوستان و تماشاي فيلم و غيره بي ارزش بوده و تمايلات جنسي آنان دستخوش کاهش شديد مي شود. بيماران مبتلا به افسردگي اساسي ممکن است اين تجربه را داشته باشند که دچار فلج شدگي کامل اراده شده اند و به طور کلي در به حرکت در آوردن اعضاي خود براي انجام هر کاري عاجز و ناتوانند (آزاد، 1384).

 

 

 

3- اختلال در اشتها: اکثر افراد افسرده، اشتهاي کمي داشته و وزن شان کاهش مي يابد. هر چند بعضي از آنان به ويژه کساني که قبلا رژيم غذايي داشته اند از طريق خوردن زياد و افزايش وزن خود، واکنش نشان مي دهند (آزاد، 1384).

 

 


4- آشفتگي خواب: يکي از ويژگي هاي مهم افراد افسرده، بيخوابي شديد است. آنها خيلي زود از خواب بيدار شده و قادر به ادامه خواب نيستند. اما ممکن است بعضي از آنان، در آغاز نيز براي خوابيدن دچار اشکال و نارحتي باشند يا آنکه در طول شب، مکرراً از خواب بيدار شوند. در بعضي از موارد ممکن است خواب هم مانند اشتها، افزايش يافته و حالت افرا طي به خود بگيرد به نحوي که شخص بيش از 16- 15 ساعت بخوابد و هنوز احساس کند که خسته است و نياز به خواب دارد.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

فهرست مطالب

تعریف نظری اختلال افسردگی اساسی

تعریف عملیاتی اختلال افسردگی اساسی

فصل دوم: مبانی نظری و پیشینه در مورد اختلال افسردگی اساسی

مقدمه    12
افسردگی    12
تاریخچه افسردگی    12
اختلال افسردگی اساسی    13
شیوع    16
سبب شناسی اختلال افسردگی اساسی    17
عوامل زیست شناختی    17
عوامل نوروشیمیایی    18
عوامل روان پویشی    19
عوامل یادگیری    20
نظري های افسردگی    20
نظريه شناختی    20
نظریه اصالت وجودی    21
عوامل شخصیتی    22
مدل رفتاری لوینسون    23
مدل خویشتن داری رم    24
مدل شناختی بالینی بک    25
نظریه شیکه تداعی    29
مدل دزماندگی آموخته شده
مدل تکرار غیرارادی خودنظم بخش
مدل سبک های پاسخی به افسردگی
مدل شناختی جدید بک از افسردگی
مدل زیرسیستم های شناختی متعامل

پیشینه ی پژوهش در مورد اختلال افسردگی اساسی

تحقیقات انجام شده اختلال افسردگی اساسی در داخل کشور

تحقیقات انجام شده اختلال افسردگی اساسی در خارج کشور

نتیجه گیری