ابزار اصلي گردآوري داده‌ها پرسشنامه است. اولين ابزار مورد استفاده پرسشنامه فرسودگي شغلي است، براي گردآوري داده‌ها و سنجش فرسودگي شغلي از پرسشنامه 22 سؤالي «فرسودگي شغلي مسلچ (MBI)» كه فرسودگي شغلي را در سه بعد شامل تحليل عاطفي، مسخ شخصيت و احساس كاهش موفقيت فردي مي‌سنجد، استفاده شده است.

 

 

دومين ابزار مورد استفاده، پرسشنامه مي‌باشد که ابزاري استاندارد جهت اندازه‌گيري سلامت رواني است كه در بيشتر تحقيقات مورد استفاده قرار گرفته است. روايي و پايايي هر دو پرسشنامه در مطالعات مختلف مورد تاييد قرار گرفته است.

 

 


پرسشنامه سلامت رواني(GHQ 28) اولين بار توسط گلدبرگ در سال 1972 تنظيم گرديد. داراي سه فرم 12،28 و 60 سوالي است که فرم 28 سؤالي اين پرسشنامه در پژوهش حاضر از آن استفاده مي‌شود داراي چهار مقياس A, B, C, D مي‌باشد و هر مقياس هفت پرسش دارد که چهار دسته از اختلالات غيرسايکوتيک، شامل: نشانگان جسماني، اضطراب و اختلالات خواب، اختلال در کارکرد‌هاي اجتماعي  و افسردگي  و گرايش به خودکشي را اندازه‌گيري مي‌کند.